27 Şubat 2013 Çarşamba

Servet Efendi - Mekin


"Gel..." sesini duymak için kapisini çaldilar,
Uzun süre ses gelmedi,içeriye daldilar.
Basi masanin üzerinde,uyuyor sandilar
"Efendim" diye seslenip biraz daha yaklastilar.
Aslinda çok çaliskan.
O,Hiç böyle yapmazdi.
Servet efendi asla bu saatte uyumazdi.
Ya gazete isterdi,ya çay.
Ya kalkar dolanirdi,yada hep kaybettisi gözlüklerini sorardi

Odada bir matem var,nefes sesi gelmiyor
Herkes sasirmis gibi,birbirine bakiyor
..Ve içlerinden biri aszindan akan kani görmüs
"Aman Allah'im Kosun.! Servet Efendi ölmüs.."

Bir ambulans çasirildi,hastahaneye götürdüler,
Otopsi temiz çikti,"Ecel" dediler.
Hasta bakici ile morga dosru indiler
Bir kaç ölü içinde,"Evet,iste" dediler
Ailesi teslim alip yikamaya götürdü.

Bir kefene sardilar,beyazlara büründü
Onca mal mülk içinde,yaninda ne götürdü
Koca Servet Efendi çok çaresiz göründü.

Düsler Yalan
Gülüsler Yalan
Sevisler Yalan
Ölüm Gerçek Olan...

Ikindiye yetisti,geldi musalla tasina
Namazini kildirmaya imam durdu basina
söyle bir bakindi,cenaze cemaatine,
"Allah-u Ekber" dedi,Er kisi niyetine
Namazida kilindi,helallikte alindi
Mezarlysa gitmek için omuzlara tasindi.

Ne limuzin altinda,ne cebi ne parasi
Camiinin kapisinda bir cenaze arabasi
Epeyce bir kalabalik;is adamlari,mühendisler
Önde yesil korkuluk,Arkada mercedesler.

Onlar yola çikarken mezarcilar çalisiyor,
Bitti,bitmek üzere...Son rötuslar yapiliyor
Iki metrelik boyu,seksen santim eni
Bir mezar kazmislar bir metre derinlisi

Toprasin altina girdi bir hayat merdiveni,
Onun için basladi yer alti serüveni
Servet Efendi koca bir servete sahipti
O servetin içinde yasarken vefaat etti.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder